ย่ำแดนมังกร(3)

หลังจากที่ check in เรียบร้อยแล้ว พี่หัวหน้าทัวร์ก็ยังไม่ปล่อยให้เราไปสู่ที่ชอบๆ ซักกะที
พี่แก ก็ยืนอบรม นัดแนะว่าเราควรจาทำอะไร ไปประตูไหน และที่สำคัญคือกรอกเอกสารการเข้าเมืองของฮ่องกง
เครื่องน่ะ บ่ายโมงสี่ห้า
ตอนนี้ ก็เกือบเที่ยงแล้วครับพี่น้อง ....พี่หัวหน้ายืนอบรม อยุ่เกือบ ครึ่งชั่วโมง.....
แสดงว่ามีเวลาเหลือในการชอปปิ้งแค่ ไม่ถึงชั่วโมง.....ขัดใจพี่สาวผมจริงๆ

หลังจากที่กรอกเอกสารรับแจกส่วนลดใน Duty free แล้ว
ก็ต้องไป ต.ม. เรียกว่าเป็นช่วง rush hour เลย คนต่อแถวเยอะมาก
พอถึงคิวผม...ไม่รู้พี่ตำรวจจาซักอะไรนักหนา...

ไปไหน? ไปฮ่องกง
ไปเรียนเหรอ? ป่าว ไปเที่ยวครับ
ไปกี่วัน? ไป สามวัน

แล้วก็มองหน้า....เฮ้ย กรูไม่ใช่แก๊งค์ลูกหมูนะ ปล่อยกรูไปเห๊อะ นะ
แล้วเค้าก็ปล่อยไป...

พอขาก้าวไปเหยียบ duty free พี่ผมก็ตรงดิ่งไปที่ swatch ไม่ถึงนาที ได้นาฬิกามาเรือนนึง...
แล้วก็ไปที่เคาน์เตอร์เครื่องสำอางค์....ชอป ชอป
ผมมีหน้าที่ ยืนมอง ......อ้าว...จะให้ลองลิปสติกเล่นรึไง...บร้า...

ทำเวลาสุดฤทธิ์ แต่เวลาผ่านไปไวมาก บ่ายโมงครึ่งแล้ว...รีบไปเลย ไปที่ gate
ผ่านเจ้าหน้าที่ตรวจของมี คม เข้าไปเจอ Duty free อีกและ ใจคอจะดูดเงินให้เกลี้ยงเลยใช่ปะ
รีบแทบตาย....อ้าว...เจอพี่เรืองสิทธิ์ หัวหน้าทัวร์ นั่งรออยู่หน้า gate แล้วแกก็บอกว่า เครื่องดีเลย์ โหหหหห

สมชื่อสายการบินเลย เอ็งมาเลท ไม่ใช่ เอมิเรสต์ หรอก

ระหว่างรอ ก็นั่งดูเครื่องบิน บินขึ้นบินลง....แล้วก็ดูแอร์ ของสายการบินอื่นๆ ที่เดินผ่านหน้าไป
สวยดี.....บางคน หน้าตาอย่างงี้ยังอุตส่าห์รับมาเป็นแอร์...ป่วยมาก
แต่แอร์ฯ ของ EK นี่เครื่องแบบแปลกตา คือมีหมวกด้วย...มันรุ่มร่ามน่าดู....

นั่งรอจนเบื่อล่ะ...เมื่อไรมันจาเรียกซักทีวะ เจ้าสจ๊วตหน้าปลาจวดก็ยืนตรงเข้าเคาน์เตอร์ตั้งนานแล้ว.....
ในที่สุดก็เรียก...จนได้
ด้วยว่าเป็นเที่ยวที่ไปฮ่องกง แน่นอนเต็มไปด้วยพวกเจ๊ก จากลับประเทศ ระเบียบไม่ต้องพูดถึง ผมก็ยังไม่รุว่าภาษาจีนกลาง นี่ ระเบียบ มันเขียนยังไง
แม่เอ๊ย.....เบียดกันไปก็เบียดกันมา ทำราวกับว่า มึงไปถึงก่อนแล้วเครื่องบินจา take off ทันทีแหละ..

พอเข้างวงช้างไปได้ ขาก้าวเข้าเครื่องบิน พ่อคุณ ยังกะอยู่ในดงพาหุรัด...
เคยได้กลิ่นจั๊กกะแร้แขกมั๊ย....

งวดนี้ไม่ได้นั่งติดหน้าต่าง แต่ก็ไม่เป็นไร
แต่ๆๆๆ ต้องนั่งแยกกันกับพี่....
แต่นั่งแยกก็นั่งไม่ไกลหรอก..เพราะว่าจริงๆก็คั่นด้วยทางเดิน

ผมนั่งติดกับ น้าผกา...(คนที่รหัส E) แกก็ดูใจดีนะ ...

ตื่นเต้นครับ..เครื่องบินของ EK นี่ ใหญ่กว้างทีเดียว
แถมมีเกมส์ให้เล่นอีกต่างหาก เพลินดิ ตอนแรกใช้ไม่เป็นเว้ย..บ้านไม่มีนี่หว่า
น้าผกา แกก็สอนเลย มันต้องกดอย่างงี้ๆๆๆ อายเค้าชิบหายเลย

ตอนนี้บ่ายสองกว่าแล้ว ครับ...

ติดตามตอนที่ 4 ต่อไป