วังวนแห่งการโยนโบล์

โครม!!!!!
เสียงพินแตกกระจายมันเพราะจริงๆ
แต่ถ้าไม่ใช้ฝีมือรออาศัยลูกฟลุคอย่างเดียว คุณก็อาจจะไม่ได้ยินมันบ่อยนัก

ผมเข้าไปหลงใน vicious cycle of Bowling เมื่อประมาณ 3 เดือนมาแล้ว
แน่นอน...ครั้งแรกไม่ใช่ครั้งที่ดีสุดแน่ๆ แต่ก็เป็นการจุดประกายให้ผมหันมาเล่นกีฬา นอกเหนือไปจากแบดมินตัน ซึ่งตั้งแต่ซื้อไม้แบดใหม่มายังไม่เคยได้ไปตีที่คอร์ดจริงๆเลยซักครั้ง มีก็แต่ไปคอร์ท แล้วคอร์ทเต็ม ก็เลยต้องไปโยนโบลว์แทน (เป็นงั้นไป)

โยนโบวล์ทีไร อวัยวะที่จะไปก่อนเพื่อนก็คือ นิ้วโป้ง ไม่ว่าคุณจะตัดเล็บแล้วหรือไม่ก็ตาม แต่ด้วยนิ้วโป้ง ต้องเกร็งและบังคับทิศทางของลูกให้ตรงไปเข้า pocket ย่อมเสียงต่อการบาดเจ็บ ครั้งแรกที่เล่นด้วยความไม่รู้ปนไม่ระวัง ก็เล่นเอาเล็บฉีก เสียเลือดไปหลายหยด

แต่ก็คงไม่ทำให้คนโยน เข็ดไปหรอกนะ พอแผลหายก็จะคัมแบ๊คกลับมาโยนใหม่ เพราะอยากได้ยินเสียงโครม!!