Tsing Ma (5)

ก็ด้วยความรวดเร็ว
พอพบกับไกด์สาวแล้ว....เธอก็แนะนำตัวให้พวกเราว่าเธอชื่อ "ซาซ่า" (โอ๊ะ มาอยู่ฮ่องกง นี่เลยเปลี่ยนเป็นฝาหรั่งเลย)
เธอไฮไลต์ผมซะทองสลับน้ำตาล...
แล้วก็เดินฉับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรียกว่า สับขา ก็ว่าได้ มูลเหตุก็เพราะว่า ตอนนี้มัน จะทุ่มนึงแล้วไงพี่น้อง...หล่อนยังจะต้องส่งพวกเราไปเซินเจิ้น แล้วยังจาต้องกลับมารับทัวร์อื่นอีก ในเวลา 4 ทุ่ม...คงทันหรอกเจ๊

หล่อนก็เดินนำพวกผม...ผมกับพี่สาว.ก็ติดตามอย่ากระชั้นชิด.... ผมมีเป้ 1 ใบ กับกระเป๋าเสื้อผ้าล้อลาก 1 อัน ...พี่ผมก็เหมือนกัน เลยเดินฉิวๆ สบายๆ
ในขณะที่ด้านหลังทั้ง อาอึ้ม คุณตา ..ทั้ง group A,C,D รั้งท้ายมากๆ (โปรดดูใน ตอนที่ 2 ว่าใครเป็นใคร)
ในขณะที่น้าผกา กับสามี....หอบกระเป๋ายังกะจะย้ายบ้าน........
ทำไมมันไกลอย่างนี้วะ .....แต่พอมาทบทวนดูแล้ว มันก็ไม่ไกลเท่าไหร่ สนามบินมันกว้างน่ะ ช่วยไม่ได้ ...
เดินกันขาลากเลยทีเดียว

แล้วก้มาถึงรถโค้ช มาจอดรถเราได้นานแล้ว.........
ป้าจาก group A เริ่มแผลงฤทธิ์ แกสั่ง เด็กตัวน้อย

"รีบวิ่งไปจองที่นั่งข้างหน้าเลยไปลูก เอากระเป๋าไปจองเลย"
for what??? นั่งหน้าสุด นี่แบบตายเร็วกว่านะป้า...

ผมก็ไม่สนใจครับ เดินไปนั่งตรงกลางๆ นั่งด้านหลังน้าผกา
เวลาตอนนี้ 19.15 ตามเวลาท้องถิ่น ยังไม่หิวเท่าไร...ท้องฟ้าของฮ่องกงมันก็เหมือนบ้านเราแหละ มืดซะหน่อยละ

ออกมาจากสนามบินแล้ว...ตรงไปฝั่งเกาลูน....
เห็นท่าว่าจะงง ดูแผนที่ดีกว่านะ

เจ้าสนามบิน นี่อยู่ตรงเกาะ LanTau เกาะลันเตา ....ไอ้ในแผนที่มันเป็นสนามบินเก่าน่ะ. รถก็จะวิ่งพาเราข้ามทะเล.....

ว้าว...น่า มหัศจรรย์ป่าว

ตอนเด็กน่ะ เวลารถผ่านสะพานพระรามเก้า...สะพานแขวนครั้งแรก ผมยังตื่นเต้นเลยยยย....กว่าจะข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาไปได้...นานจัง

แต่ฮ่องกง ต้องข้าม สองที คือข้ามจาก เกาะลันเตาไป ฮ่องกง แล้วต้องข้ามจากฮ่องกง ไปฝั่งเกาลูน...

จากเกาะลันเตา ไป เกาะฮ่องกง ข้ามสะพานชื่อว่า....Tsing Ma

ถ้าเป็นภาษากวางตุ้งจะอ่านว่า (กรุณาอ่านตามอย่างเคร่งครัด) = เช่ง-หมา-ต่าย-ขิ่ว แปลว่าสะพานเช่งหมาอันยิ่งใหญ่

ถ้าเป็นจีนกลางจะออกเสียงว่า ชิงหม่าต้าเฉียว แปลเหมือนกัน

ไอ้สะพานด้านล่างนี่แหละ

เป็นสะพานข้ามทะเลยาวที่สุดในโลก....เชิดหน้าชูตาคนฮ่องกงเลย ผมก็ไปซื้อเสื้อสกรีนลายสะพานนี่ด้วย....แต่ว่ายังไม่ได้เอามาใส่เลย ปลวกแทะแล้วมั้ง ถ้าไปฮ่องกงยังไง ก็ต้องได้ข้ามสะพานนี้ครับ จำชื่อไว้ดีๆนะครับ เช่ง-หมา-ต่าย-ขิ่ว

กว่าจะข้ามไอ้สะพานนี่มาได้ก็นานครับ มันยาวตั้งหลายกิโล...ดีนะที่ไม่มีเคล็ดว่า จะต้องกลั้นหายใจเวลาข้ามสะพานเหมือนข้ามแม่น้ำบางปะกง

จากเช่งหมา ก็มาสู่เกาะฮ่องกง สวยมาก....เมืองจีนนี่อะไรๆก็ใหญ่ไปหมด....

ท่าเรือ นี่คลองเตย เหงาไปเลย....เพราะว่าของเค้าใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

จากฮ่องกง...ก็จะข้ามไปฝั่งเกาลูน คราวนี้ไกด์บอกว่า ไม่มีสะพานให้ข้าม ครับ.....ใช้วิธีลอดอุโมงค์ ไปโผล่อีกฝั่ง

ว้าว อะเมซิ่งจิงกาเบล อีกแล้ว....เมืองไทยไม่มี ก็ไม่รุ้จะทำไปโผล่ที่ไหน.....

ในอุโมงค์ที่ห้ามแซงครับ....แต่จะแซงก็แซงได้ เค้าไม่มีจ่ามาคอยดัก แต่ว่าจะมีกล้อง CCTV จับภาพ จับทะเบียนรถไว้ แล้วก็ส่งไปปรับตอนต่อทะเบียน ซีดเลย ได้ข่าวว่าโหดมาก ตกเป็นเงินไทยก็เป็นหมื่น......มิน่า ขับกันเรียบร้อย...เชียว

พอลอดอุโมงค์เสร็จ ซาซ่า she ก็ให้เหลียวไปมองข้างหลัง.....เรามุดออกจากทะเล ....สุดยอดจริงๆๆๆ

โปรแกรมข้างหน้า คือ ต้องไปขึ้นรถไฟ ที่สถานี Hung Hom อ่านว่า ฮังฮอม...

ติดตามครับ