ย่ำแดนมังกร (18): กู้ส้วม

ขอโทษที่ห่างหายจากการอัพไปนาน มารู้ตัวอีกที ลิเวอร์พูลก็วืดไปแล้ว แล้วผมก็สอบ proposal ผ่านไปแบบใจหายใจคว่ำ แถมนี่ก็กำลังจะไปฮ่องกงอีกแล้ว อะไรวะ ก็เลยต้องรีบมาเขียนเรื่องนี้ให้จบ ก่อนที่จะไปฮ่องกง ไม่รู้ว่าจะจบหรือไม่ หมายถึงเรื่องนี้ ไม่ใช่ปริญญา

เท้าความ หลังจากที่ ถึงฮ่องกง ก็ไป รีพลัลเบย์ และก็วิคตอเรีย พีค จากนั้น ก็ไปช๊อป ที่ ocean terminal แล้วก็ ถนนนาธาน นอนที่ ร.ร. มาเจสติก (ตอนนี้จำได้แล้ว)

เช้านี้ อาหารเป็นติ่มซำ ครับ หรือ ที่ภาษาจีนกลางเรียกว่า เตี่ยนซิน แปลว่า เล็กๆน้อยๆ แต่ว่า อาหารมันไม่เล็กน้อยสมชื่อเลย จานแรกจำได้ว่าเป็นพวกซุป แล้วก็ฮะเก๋า ขนมจีบ ฝั่นโก๋ ซาลาเปา โอโห ลืม ขนมจีบกระจอกที่ขายตามร้านเลขเจ็ดได้เลย มันไม่ใช่ของที่จะเอามาเทียบกันได้อย่างเด็ดขาด แล้ว ฮะเก๋าหนึ่งลูกนี่กุ้งหนึ่งตัวเลยนะครับ เวลาเคี้ยวจะได้รสสัมผัสของเนื้อกุ้งอย่งเต็มปากเต็มคำ ไม่ใช่วิญญาณกุ้ง

อาหารบนโต๊ะหมดไปอย่างรวดเร็วปาน กามนิตขับปอร์ช ทุกคนก็แยกย้ายไปเก็บกระเป๋า ผมกับพี่ก็เก็บกระเป๋าแล้ว ลมารอล็อบบี้ แต่ว่าผมดันเกิดอาหารขนลุก โลมาชูชันทั้งอินทรีย์ ไม่ใช่อะไร ปวดขี้ขึ้นมา แถมเป็มท้องเสียด้วย วิ่งไปเข้าห้องน้ำ ชั้นล่าง แต่เวรกรรมไม่แบ ซะอย่างงั้น ห้องน้ำที่ชั้นล่างโรงแรม ดันเกิดเต็มทุกห้อง เอาไงดีวะ ชีวิตจะเกิดมาขี้แตกอยฺู่ฮ่องกง วิ่งออกมาบอกพี่ว่า "เฮ้ยมันเต็มหมดทุกห้องเลยว่ะ" และแล้วไวเท่าความคิด เหลือบไปเห็นห้องน้ำของคนพิการครับ ไม่รอช้า ช้าอาจจะสายไปได้ ผมรีบพุ่งตัวเข้า ปลดกางเกงปล่อยออกมา สบายใจ

หลังจากเสร็จธุระแล้ว เอาล่ะสิ สติคืนมาครับพี่น้อง ด้วยความที่เป็นห้องน้ำคนพิการ อะไรมันก็เลยดูแปลกตา แล้วกัน จะกดน้ำตรงไหน หาที่กดอยุ๋นานมาก ทำไงดี ถ้าไม่กดจะรู้สึกผิดต่อมโนธรรมอย่างยิ่งเพราะว่าเราได้ทำอะไรทิ้งไว้ให้แก่โลกมากมาย ถ้าไม่กดทิ้ง จะสถิตทั่วแต่ชั่วไม่มีดี แต่ด้วยความโชคดี ตาเหลือบไปเห้นสายอะไรเข้า เลยดึงดู โอ้ว พระเจ้า เป็นเสียงน้ำไหลออกมา จากผนัง ว้าว ผมทำให้โลกรอดจากวัตถุอันตรายแล้ว

แต่ว่า ผมอาจจะเกิดอันตรายได้ เพราะว่าใช้เวลากับส้วมมากไป คนบนรถรอผมกับพี่ สองคน ปานจะกินเลือดกินเนื้อ หัวหน้าทัวร์ก็ตามหา ผมเลยบอกว่า ผมท้องเสีย เค้าก็เลย เอา ยาแก้ขี้แตก ไม่ใช่เซโรงัง แต่เป็น imodium ได้ผลมาก กลับมาจาฮ่องกง สามวันยังไม่ได้ขี้เลย

หลังจากขึ้นรถแล้ว ไกด์ที่พาเราไปวันนี้เป็น ไกด์สาวเหลือน้อยมาก แต่ดูเจนจัดด้วยวัยวุฒิ ชื่อป้ามาลี นี่เอง ก็ไม่กระไรมาก แค่พาเราไปส่งที่ ดิสนีย์ และรับไปส่งที่สนามบิน

รถพาเราข้ามสะพาน Qing Ma หรือ เช่งหมาต่ายขิ่ว ไกด์ ก็อธิบายเหมือนเดิม เลย แล้วก็มาถึงเกาะลันเตา ที่ตั้งของ ดิสนีย์รีสอร์ท ตอนไปนั่นมันเพิ่งเปิดได้ไม่นานคนเยอะมาก มีทั้งสาวแก่แม่ม่าย แม่ชีแบบที่เราเห็นในทีวี แบบมิกจ้อซือไท่ก็มี แบบนั่งรถเข็นเป็นมนุษย์ล้อก็มี

ป้ามาลีมีลูกแมวเมียว ไปซื้อตั๋วให้เรา แล้วก็นัดเวลา สิ่งแรกที่พี่ผมไป คือ ไปถ่ายรูปกับ มิกกี้เม้าส์ ขอโทษเหอะ แถวยาวราวสะพาน Qing Ma ก็มิปาน พ่อคุณเอ้ย บ้านมึงไม่มีหนูดูกันเหรอว่ะ

---เอาไว้มาต่อคราวหน้าพร้อมรูปดีกว่าครับ---