สายลมรำเพยเรื่อยไป

ถ้าพูดถึงเพลงลูกกรุงแล้ว มีเพลงที่คุณๆอาจจะเคยฟังหรือคุ้นทำนอง เพลงเย็นลมว่าว ของคุณวินัย จุลลบุษปะ (เป็นที่ถกเถียงว่านามสกุลของ วินัย เป็นจุลละปุษปะหรือ จุลลบุษปะ)

ผมได้สดับฟังทำนองนี้ครั้งแรก ผ่านรายการโทรทัศน์ รายการหนี่ง ซึ่งนำเอาทำนองของเพลงเย็นลมว่าว มาทำเป็นเพลงประกอบรายการ จนบัดนี้รายการนั้นก็ยังอยู่แล้วก็ดูเหมือนเรตติ้งจะดีด้วย
สาเหตุที่เอาเพลงนี้ หรือทำนองเพลงนี้มาเป็นไตเติ้ลเปิดรายการ เพราะเจ้าของรายการ ชอบเพลงนี้ ผมเคยฟังเจ้าของรายการ ร้องเพลงเย็นลมว่าว แม้เพลงจะยาวมาก ชวนให้เคลิ้มหลับได้ แต่ถ้าฟังดีๆ เนื้อหาและความเปรียบดีทีเดียว

อาจจะพอเดาออก เจ้าของรายการตอนนี้ ก็ไปเป็นหัวหน้าพรรคพลังประชาชน กลายเป็นร่างทรงหรือเรียกให้เพราะว่า นอมินี ของอำนาจเก่า --> คุณสมัคร สุนทรเวช
แล้วรายการที่ว่าก็คือ ชิมไปบ่นไป นั่นแหละ
รายการนี้ออกมา หลังจากที่ pocket book ของคุณสมัครตีพิมพ์ออกมา ปรากฎว่าเป็นที่นิยม จนต้องพิมพ์ซ้ำๆ หลายครั้ง ผมยังเคยนำชื่อ ชิมไปบ่นไป มาล้อเลียน เขียนแนะนำร้านอาหารที่เคยไปกิน ลงในเวบไซต์ส่วนตัวเมื่อซักประมาณ เกือบๆสิบปีมาแล้ว ผมใช้ชื่อว่า แดกไปด่าไป (ออกจะไม่สุภาพซะหน่อย ผิดสิ ไม่สุภาพเลย)

คุณสมัครเป็นนักการเมืองฝีปากจัดจ้าน และได้ชื่อว่า ขวาจัด (อำนาจนิยมจัด) สื่อบางสื่อชมว่า คุณสมัครมีจุดยืน ผมยังเคยชื่นชมคุณสมัคร ขนาดว่า เอาเทปหาเสียงที่แจกฟรีของคุณสมัครมาเปิดฟัง (ไม่รู้ตอนนั้นฟังไปได้ยังไง) คุณสมัครอาจจะโด่งดัง ในฐานะนักเขียนผู้แฉสัดานหนังสือพิมพ์ ในแนวพ่อครัวหัวป่าก์ หรือในฐานะนักการเมืองลายคราม รัฐมนตรี และรองนายกฯ แต่ผลงานชิ้นโบว์รักสีดำของคุณสมัคร สุนทรเวช คือ การรั้งตำแหน่งผู้ว่าการกทม. เป็นผู้ว่าล้านคะแนนคนแรก ซึ่งเข้าวินด้วยวลีเด็ดที่ว่า "ถ้าอยากใช้ผม กรุณาเลือกผม"

ผมไม่เข้าใจคนกรุงเทพ ว่าอยากใช้คุณสมัครจริงหรือไม่ เพราะผมไม่เชื่อว่า คนอย่างคุณสมัครจะเป็นคนใช้ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณสมัครเป็นคนที่ใช้ไม่ได้ (หมายถึงว่า เรียกใช้ได้ ไม่ใช่ ใช้ไม่ได้) แต่ก็เป็นที่พิสูจน์แล้วว่า คุณสมัครใช้ได้หรือใช้ไม่ได้ (ย่อหน้านี้อาจจะงง งง)

ผมติดใจการทำงานของคุณสมัคร เอาเมื่อตอนน้ำท่วมกรุง ที่ออกมาตีโวหารว่า เป็นน้ำขัง ต่างหาก พร้อมตำหนิว่า การที่ผู้ว่าไปเดินลุยน้ำ เป็นการสร้างภาพ เพราะ ไม่ได้ช่วยให้น้ำลดลง แถมกราดว่าใส่ประชาชนอีกในอีกหลายกรณี ผมไม่แน่ใจนักว่านี่เป็นนิสัยของนักการเมืองที่ กล้าปวารณาตนเองให้ประชาชนเรียกใช้ ผมล่ะงง

เอาเถิด หากมองไปข้างหน้า ขาข้างหนึ่งของชายชื่อ สมัคร สุนทรเวช ได้ก้าวเข้าไปที่ ทำเนียบไทยคู่ฟ้า เรียบร้อยโรงเรียนลอนดอนแล้ว รอแต่เวลาซึ่งก็มาด้วยคะแนนเสียงจากพลังประชาชน ที่คงจะพร้อมใจกันไปเลือก ส.ส. หน้าเดิม เข้าสภา แล้วก็ยกก้นคุณสมัครขึ้นเก้าอี้ นั่งเป็นประธานการประชุม ครม.เสร็จสมอารมณ์หมาย

ถ้าพูดคะแนนเสียงของ สมัคร สุนทรเวช ในกทม. ก็ไม่น่าเกลียด มีคนหนุน พอควร ดูจากคราว สมัคร สว. เมื่อ 19 เม.ย. 49 ส่วนในต่างจังหวัด บรรดาขุนพลต่างก็พร้อมจะดัน ถ้าเงินมา

ผมไม่มั่นใจว่า ถึงตอนนั้น เรายังจะเย็น อยู่ได้หรือเปล่า

เย็น ยามเมื่อเย็นลมว่าว

..................

เย็น...ยามเมื่อเย็นลมว่าว
ปัดลมร้อนผ่าวเป่าลมที่หนาวไปสิ้น
ร่มเย็นทั่วทุกถิ่นบนแผ่นดินสายลมรำเพยทั่วไป

เย็น...เย็นเพราะลมโชยเฉื่อย
จิตใจหายเหนี่อยด้วยลมชโลมจิตใจ
ว่าวน้อยลอยลมฉันพลอยรื่นรมย์ยิ่งชมยิ่งคิดไปได้
สายลมชื่นใจว่าวลอยเหลิงไปเกลื่อนตา

ดู...ดูเหมือนว่าวเริงร่าย
จุฬาคว้าส่ายปักเป้าเจ้าย้ายเริงร่า
ยิ่งดูดูเหมือนว่าเจ้าจุฬาคว้าไปไม่มีผ่อนเบา

หลง...ความคนองเพลินพล่าม
จิตใจเหิมห่ามจู่โจมเพราะความโฉดเขลา
โฉบฉายพรายมา
เดี๋ยวเดียวจุฬากลับมาติดเหนียงปักเป้า
ฝืนดึงฉุดเอายิ่งพันรัดเข้าแนบตัว

โอ้..ความรักเราเหมือนว่าว
ว่าวลอยหาญห้าวดั่งคราวที่รักเกลือกกลั้ว
ไม่ดูดีหรือชั่วใจมืดมัวเพราะรักพันพัวติดตรา

แม้..ใครคนองลองเล่น
อวดดีถือเด่นจะเป็นเหมือนเช่นจุฬา
ลุ่มหลงเริงใจหลงเข้าบ่วงไปก็ควรให้สมน้ำหน้า
ช้ำในอุราต้องกินน้ำตาร่ำไป

แม้คนทนงเองเล่า
จัดเจนเสียเปล่าก็ยังโง่เขลาไปได้
พูดมาจริงหรือไม่ใครต่อใครช้ำใจตายไปมากครัน

ขอจงคนึงดูบ้าง
เล่ห์เหลี่ยมหลายอย่างต้องตรองทุกทางให้ทัน
ว่าวเหลิงเริงลมหลงต้องป่านคมขาดลอยหล่นผลอยไปนั่น
รักเราเช่นกันหมั่นคอยระวังเถิดเอย...