แยกแล้วรวม รวมแ้ล้วแยก

เป็นธรรมดาของโลก ที่ สรรพสัตว์สังคม ที่ต้องการรวมกันเป็นกลุ่ม จะแยกกันอยู่บ้าง

หากย้อนประวัติศาสตร์กลับไปในยุคชุนชิว และ จ้านกว๋อ

สมัยที่เหล่าบรรดาฟิวดัล ลอร์ด เรืองอำนาจ

รัฐฉี รัฐฉู่ รัฐเยียน รัฐฉิน รัฐหาน รัฐเว่ย และ รัฐเจ้า

ท้องทุ่งและสายน้ำต่างล้วนอาบกลิ่นคาวเลือดวีรชนผู้เสียสละชีพ เพื่อปกป้องบ้านเมืองในยามที่แว่นแคว้นต่างๆ ช่วงชิงกันเพื่อสนองตัณหาของ บรรดาอ๋องแต่ละแคว้น

จนในที่สุด อ๋องแห่งแคว้นฉิน นาม ฉินสื่อฮวงตี้ หรือ จิ๋นซีฮ่องเต้ อาศัยความเด็ดขาด และโหดเหี้ยม รวบรวมแคว้นเข้าเป็นหนึ่งเดียวได้สำเร็จ แต่ก็ไม่รู้ว่านัับเป็น มหาราช หรือ ทรราช เพราะว่า กว่าจะรวมได้นั้น ต้องมีคนสังเวยชีพไปไม่รู้ว่าเท่าไรต่อเท่าไร

อนิจจัง เมื่อ ฉินสื่อ ก็มิอยู่ค้ำฟ้า แม้จะพยายามหายาอายุวัฒนะ แบบสุดสรรพกำลัง ก็มิอาจต้านทานพระยามัจจุราชได้ ตายไปเป็นผี ตามบรรดานายทหารกล้าที่ไรรออยู่ที่นรกภูมินานแล้ว
ความเสื่อมของ ฉิน เริ่มอุบัติ

แคว้นต่างๆเริ่มกระด้างกระเดื่อง

หลิวปัง หรือ เล่าปัง หรือต่อมาพระนาม พระเจ้าฮั่นเกาจู่ (อย่าผันผิดเชียว--ผมก็เสียว) เอาชนะ เซี่ยงยี่ อดีตเกลอเก่า สถาปนาราชวงศ์ฮั่น ที่มีอายุกว่า 400 ปี จนเสื่อมถอยไปในยุคของโจรโพกผ้าเหลือง ซึ่งเหล่าบรรดาขุนศึกต่างก็มีทหารในมือ ย้อนกลับไปคล้ายกับยุค จ้านกว๋อ อีกครั้ง จนค่อยรวบรวม ต่อตี และเข้าสู่

ยุคสามก๊ก


ยุคสามก๊ก ที่มี โจโฉ มหาอุปราช ผู้ไม่ยอมให้โลกทรยศ
เล่าปี่ พระเจ้าอา ผู้พนมมือแด่ชนทุกชั้น
ซุนกวน ผู้ยิ่งใหญ่แห่งภาคตะวันออก (ไม่ใช่กำนันเป๊าะนะ)

จีนแผ่นดินใหญ่ แตกเป็นเสี่ยงอีกครั้ง

ย้อนกลับมาดูปัจจุบัน
ไทย ผ่านวิกฤตการณ์ความแตกแยก
ปฏิวัติ 2475
รัฐประหาร 2490
รัฐประหาร 2500
14 ตุลา
6 ตุลา
กบฎ
รัฐประหาร 2534
รัฐประหาร 2549

เหล่านักการเมือง เทคโนแครต ทหาร ประชาชนตาดำๆ และกลุ่มผลประโยชน์อีกหลายๆกลุ่ม ที่ผลัดเวียนล้มหายตายจากไป

นายพันหน้าเหลี่ยมรวบรวมเอาปูมาใส่ในข้องเดียวกัน จนกลายเป็นพรรคใหญ่ ที่มีที่ตั้งพรรคตามหลักจุ้ย คือมีแต่น้ำ ข้างหลังนำ้เน่า ข้างหน้าน้ำกาม

รวมกันจนเหลือ 2 พรรคใหญ่

จนกระทั่งถึงมี นายกฯขิงแก่ ซึ่งไ้ด้ประกาศว่า จะเลือกตั้ง 23 ธันวา 2550

นักการเมืองและพรรคการเมือง แตกกระสานซ่านเซ็น ไม่น้อยกว่า 7 พรรค ล่าสุด ประชัย ก็สะบัดก้นหนีจาก ป๋า ไปหามัชฌิมาธิปไตย

สุวัจน์กับพินิจ ก็ไปตั้งพรรคใหม่
หนุ่มมาร์ค ก็เงียบสนิท แม้แต่ศิษย์ก็ยังส่ายหน้า
ปล่อยให้ ป๋าหมัก ตีกะทะ แต่งตัวรอเป็นนายกฯอยู่คนเดียว

กงล้อประวัติศาสตร์หมุนไปเรื่อยๆ

กว่าจีนจะเป็นจีนจนทุกวันนี้ ผ่านเพาะการบ่ม การรวม การแยก การแตก และการนองเลือด กว่า 4000 ปี

ประชาธิปไตยไทยเพิ่งจะแค่ 75 ปี
จะมีวันไหนที่เราจะมารวมได้อีกหรือไม่

อาจจะเป็นวันที่ เขา คนนั้นกลับมาก็เป็นไปได้