ไปดีแล้ว

ผมทราบข่าวการไถลของเครื่องบินวันทูโกจาก วิน กอไผ่ วันเดียวกับที่ผมจะไปส่งวินที่ สุวรรณภูมิ

วิน กอไผ่ ไปเรียนอะไรก็ไม่รู้ ที่อังกฤษ(ถึงรู้ ก็แค่เคยรู้) รู้แต่ไป reading นั่นไม่สำคัญเท่าที่ ผมได้รับโทรศัพท์จากวินบอกว่า เครื่องบิน ที่ภูเก็ต ตก

วินกระซิบ (แต่จริงๆแล้วมันตะโกน) ผ่านโทรศัพท์ว่า คนตายเป็นร้อย

ผมก็ด้วยความเป็นห่วง บอกวินว่า ถ้าเครื่องจะลงแล้วอากาศไม่ดี ให้วินเดินไปบอกนักบินว่า อย่าเอาเครื่องลงนะ

สุดท้าย วันนั้น ผมก็ส่งวิน ไปดี เชื่อว่าไปดี

กลับกัน อีก 89 คน นั้น ผมก็เชื่อว่าไปดี แต่จะทรมาน อย่างไร ก็สุดที่จะเดา
มีมนุษย์หนึ่งที่ไปดี ผมเห็นข่าว แต่ก็ไม่สู้จะสนใจอะไร เค้าเป็น สจ๊วตฝึกหัด เป็นอดีต 1 ใน 50 คนที่ผ่านเข้่ารอบ AF แล้วยังไง

จนวันรุ่งขึ้น ผมได้โทรศัพท์จากอาจารย์ว่า เป็นนักเรียนรุ่นน้องที่ บดินทร์ 3 เป็นรุ่นน้องผมซะ 2 ปี เป็นประธานนักเรียน (เป็นต่อจาก โมไนย นั่นแหละ)

ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่ในฐานะรุ่นพี่ ก็ขออวยพรให้โชคดี

ตอนนี้เค้าคนนี้ ก็กลายเป็นรุ่นพี่ของผมไปซะแล้ว

ผมเชื่อว่าไปดี เพราะถ้าไม่ดี ก็คงกลับมากันหมดแล้ว