Friday, September 01, 2006

ย่ำแดนมังกร(11) : ตื่นตาวัฒนธรรม

ความเดิมตอนที่แล้ว คณะทัวร์กว่า 20 ชีวิต กำลังจะนั่งรถไป ให้เจ๊ก หลอกขายของให้ ว่าแล้ว รถบัส ก็รับเราออกไป ในตัวเมืองเซินเจิ้น แล้ว
เซินเจิ้น ก็ไม่ต่างจาก กรุงเทพเมืองฟ้าอมร เท่าไร รถเยอะ แต่ที่ต่างคือ บ้านเรือนที่สร้างได้เหมือนกันมาก ส่วนใหญ่ก็มีแต่ตึกสูงๆ คนจีนไม่มีกรรมสิทธิ์ในที่ดินอย่างแท้จริงหรอกนะครับ พวกเค้าต้องทำงานเก็บเงินแล้วก็ซื้อบ้าน แต่บ้านนี่จะอยู่ได้แค่ 50 ปี ต้องคืนให้รัฐบาล เหมือนกับ กับสัญญาเช่าตึกยังไงยังงั้น ฉะนั้น คนจีนมีเงินก็จะอุตส่าห์ถ่อไปซื้อบ้านที่ฮ่องกง ไว้ จะต้องมีเงินจริงๆนะ ถึงจะซื้อได้ ฮ่อฮ่อ

แค่ไม่กี่อึดใจ รถก็มาถึง ร้านขายผีชิว หรือ ปี่เซียะ ไม่อยากจะเล่าถึงประวัติของ ผีชิวเท่าไร อยากรู้หาอ่านกันเอาเองคงได้ เพราะว่ามันเป็นแหล่งรวมสารพัดสัตว์มงคลไว้ในตัวเดียว

ก้าวเท้าแรกเข้าไปเราต้องเผชิญหน้ากับ ผีชิวยักษ์ขนาดมหึมา และพบกับ คนขายของที่ เป็นคนจีนแต่ว่าพูดภาษาไทยได้ --ช่างน่าอัศจจรย์ที่เค้าต้องฝึกพูดไทย เพื่อจะหลอกขายของให้ -เซียมล่อตือ- น่ะสิ แล้ว แกก็พาไปดูความอัศจรรย์ คือ หินเรืองแสง! พอปิดไฟปุ๊บ หินก็เรืองแสงขึ้นมา ยังกะเสกแหนะ ใครมีโอกาสไปก็อาจจะได้เห็น

และแล้ว เค้าก็พาเรามาเจอกับ กับดัก อันใหญ่ คือลองนึกภาพว่า ปิดไฟมืดๆ แล้วก็เปิดประตูมา เจอกับ แสงสว่างจ้า พร้อมด้วย เหล่าเซลล์แมน ทั้งหลายกวักมือ หยอยๆ เรียกให้เราไปซื้อของเค้า
นอกจาก ผีชิวแล้ว ยังมีพวกจี้ ที่เค้าอ้างว่าเป็นทอง แต่แหม นะดูแล้วก็ทองหรอก แต่ขายแพงชิบหายเลย
พี่ผมก็อยากจะได้ จี้ทองรูปไก่ ราคา 1200 หยวน !!! จะบ้าเหรอแพงมาก เดินหนีเลย เจ้าคนขายไว้หนวดจิ๋ม เลยไปบอกไกด์ บอกว่า อย่าเดินหนีดิ ให้ต่อราคามา (อ้าว ก็ลดให้เลยดิวะ) เราก็บอกว่า มันแพงไปนะ มันก็กดเครื่องคิดเลข ฉึกๆ ลดให้ 20% จี้อันเท่าขี้ตาแมว แพงบรรลัยเลย เดินหนีอีก มันก็ตามมาอีก กะว่าให้ออกจากร้านไม่ได้ แล้ว ตาหนวดนี่ก็โผล่หน้ามาอีก บอกให้ต่อมาๆ ต่อไป 600 หยวน เกือบสามพันบาทไทย มันก็ให้แบบเสียไม่ได้ โถ่เอ๊ย เอาออสการ์ไปเลยเหอะ

นอกจากจี้แล้ว ไอ้ครีมบัวหิมะ ผสมไข่มุกทาแล้วไม่แก่ แต่หน้าอาจจะยับไปบ้างก็มีขายด้วย ให้ลองทากันอีก บรื๋อสสส์
ยังครับยังมีขายผีชิวที่เป็นพวงแบบเยาวราช เฮ่อ อุตส่าห์ไปถึงเซินเจิ้น ซื้อกลับมาก็คงเสียดายพิลึก ผมก็เลยรีบเผ่น ไปอีกห้อง เวร! ไปเจอเรือมังกรหยก อีกซะงั้น ก็เลยรีบเผ่นออกมาจากร้านดีกว่า น่ากลัวชิบหาย

ก็มานั่งรออยู่บนรถได้พักใหญ่ ทุกคนมีของติดไม้ติดมือมาครับ ทั้งผีชิว เรือมังกร สร้อย จี้ พี่ผมก็ซื้อ จี้ทองรูปไก่ แต่ก็ราคาต่อรองแล้วมันไม่โหดร้ายมาก ก็พอทน บ้านเราแถว ข้าวสารนี่ก็มีร้านขายไม่ต้องไปไกลถึงเมืองจีนหรอกนะจะบอกให้

ไอ้ที่ตื่นตาวัฒนธรรม ก็วัฒนธรรมการขายนี่แหละ ตื้อชิบหายเลย พับผ่าสิ!!!

5 Comments:

At Sunday, September 03, 2006 4:20:00 PM, Blogger Vanilla said...

อะ ขำๆ อิอิ

 
At Monday, September 04, 2006 9:37:00 AM, Blogger pickmegadance said...

เรือมังกรสวยดีอ่ะ

 
At Monday, September 04, 2006 9:55:00 AM, Blogger lunar said...

อ้าว นึกว่าจะแบบ โดนตื้อแต่ก็ไม่ซื้ออะไร แล้วเดินออกมาแบบเท่ๆซะอีกน่ะ

 
At Thursday, November 02, 2006 7:20:00 AM, Anonymous Anonymous said...

ดูเหมือนคุณเป็นคนที่ไม่ค่อยความรู้นะ เจออะไรก็ด่าไปหมด ผีชิวเป็นลูกมังกรตัวที่เก้า เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ ทีหลังถ้าไม่มีความรู้อะไรก็อย่าพูดมั่วๆ เดี๋ยวจะเสียใจทีหลัง และก็ถ้าไม่มีเงินก็อย่าไปเที่ยวต่างประเทศ อะไรก็ซื้อไม่ลง ไม่มีเงินยังอยากออกนอกประเทศอีก เสียหน้าป่าวๆ

 
At Monday, November 06, 2006 1:45:00 PM, Blogger Jan Supawat said...

มีเงิน แต่ใช้ให้ฉลาดสิครับ
อย่างไหน พอซื้อ ก็ซื้อ
ไม่ใช่ว่าไปเมืองนอก ต้องซื้อของยันดะ
ของบางอย่างเมืองไทยถูกกว่า
ก็ซื้อที่เมืองไทยสิครับ

เสียค่าเครื่องบินไปแล้ว ยังจะเสียหน้าไปซื้อของแพงอีก อันนี้เรียกว่าโง่

ผมเห็นคนไทยไปแล้ว ก็ซื้อแหลก โดยหารู้ไม่ว่า เสียค่าโง่ไปเท่าไร

ถ้าการไปเที่ยวต่างประเทศแล้วต้องซื้อของ เพื่อไม่ให้เสียหน้า ผมว่าตรรกะอย่างคุณนี่ก็ประหลาดแท้เชียว

ส่วนผีชิว โดยส่วนตัว ไม่เชื่อครับ

 

Post a Comment

<< Home