พี่ปีสองรักน้องปีหนึ่ง

เมื่อกี้ ไปโหลดเพลงนี้มา เนื้อหา ฮามากเลย....
แบบปีนี้เราก็จาได้เป้น พี่ปีสองอักครั้งแล้วอะ เขิลลล นึกถึงตอนอยู่ปีสอง ป.ตรี อิอิ

Title: พี่ปี 2 รักน้องปี 1
Artist: O Modelling
Album: พี่ปี 2 รักน้องปี 1
Label: Indy Cafe
Words : O Modelling
Music : O Modelling

น้องปีหนึ่ง รู้หรือเปล่า ว่ามีใคร ว่ามีใคร เขาแอบหมายปอง
เฝ้าติดตาม เฝ้าดูน้อง เขาดักเจอน้อง ที่หน้าคณะ ทุกวัน
น้องปีหนึ่ง รู้หรือเปล่า ว่าพี่คนไหน ว่าพี่คนไหน เขาแอบหมายปอง
พี่คนนั้น เขาอยู่ปีสอง เขาดักเจอน้อง ที่หน้าคณะ ทุกวัน

*พี่ปีสอง แอบรักน้องปีหนึ่งจึงกล่อมบรรเลง เป็นเพลงหวานซึ้งถึงน้องทุกวัน
พี่ปีสาม ปีสี่ ปีห้า พี่ปีไหนก็รักน้องเหมือนกันแค่อยากให้รู้ว่าพี่ปีสอง รักน้องมากกว่า( ซ้ำ * )
ไม่อยากให้น้อง ต้องไปเป็นแฟนของพี่รหัส
ไม่อยากให้น้อง ต้องไปเป็นแฟนของพี่บัณฑิต
แค่อยากให้รู้ ว่าพี่ปีสอง .... รักน้อง ...ปี.... หนึ่ง

คำเตือน ห้ามพี่ปีสามรักน้องปีหนึ่งเกินวันละสองคน

ย่ำแดนมังกร(3)

หลังจากที่ check in เรียบร้อยแล้ว พี่หัวหน้าทัวร์ก็ยังไม่ปล่อยให้เราไปสู่ที่ชอบๆ ซักกะที
พี่แก ก็ยืนอบรม นัดแนะว่าเราควรจาทำอะไร ไปประตูไหน และที่สำคัญคือกรอกเอกสารการเข้าเมืองของฮ่องกง
เครื่องน่ะ บ่ายโมงสี่ห้า
ตอนนี้ ก็เกือบเที่ยงแล้วครับพี่น้อง ....พี่หัวหน้ายืนอบรม อยุ่เกือบ ครึ่งชั่วโมง.....
แสดงว่ามีเวลาเหลือในการชอปปิ้งแค่ ไม่ถึงชั่วโมง.....ขัดใจพี่สาวผมจริงๆ

หลังจากที่กรอกเอกสารรับแจกส่วนลดใน Duty free แล้ว
ก็ต้องไป ต.ม. เรียกว่าเป็นช่วง rush hour เลย คนต่อแถวเยอะมาก
พอถึงคิวผม...ไม่รู้พี่ตำรวจจาซักอะไรนักหนา...

ไปไหน? ไปฮ่องกง
ไปเรียนเหรอ? ป่าว ไปเที่ยวครับ
ไปกี่วัน? ไป สามวัน

แล้วก็มองหน้า....เฮ้ย กรูไม่ใช่แก๊งค์ลูกหมูนะ ปล่อยกรูไปเห๊อะ นะ
แล้วเค้าก็ปล่อยไป...

พอขาก้าวไปเหยียบ duty free พี่ผมก็ตรงดิ่งไปที่ swatch ไม่ถึงนาที ได้นาฬิกามาเรือนนึง...
แล้วก็ไปที่เคาน์เตอร์เครื่องสำอางค์....ชอป ชอป
ผมมีหน้าที่ ยืนมอง ......อ้าว...จะให้ลองลิปสติกเล่นรึไง...บร้า...

ทำเวลาสุดฤทธิ์ แต่เวลาผ่านไปไวมาก บ่ายโมงครึ่งแล้ว...รีบไปเลย ไปที่ gate
ผ่านเจ้าหน้าที่ตรวจของมี คม เข้าไปเจอ Duty free อีกและ ใจคอจะดูดเงินให้เกลี้ยงเลยใช่ปะ
รีบแทบตาย....อ้าว...เจอพี่เรืองสิทธิ์ หัวหน้าทัวร์ นั่งรออยู่หน้า gate แล้วแกก็บอกว่า เครื่องดีเลย์ โหหหหห

สมชื่อสายการบินเลย เอ็งมาเลท ไม่ใช่ เอมิเรสต์ หรอก

ระหว่างรอ ก็นั่งดูเครื่องบิน บินขึ้นบินลง....แล้วก็ดูแอร์ ของสายการบินอื่นๆ ที่เดินผ่านหน้าไป
สวยดี.....บางคน หน้าตาอย่างงี้ยังอุตส่าห์รับมาเป็นแอร์...ป่วยมาก
แต่แอร์ฯ ของ EK นี่เครื่องแบบแปลกตา คือมีหมวกด้วย...มันรุ่มร่ามน่าดู....

นั่งรอจนเบื่อล่ะ...เมื่อไรมันจาเรียกซักทีวะ เจ้าสจ๊วตหน้าปลาจวดก็ยืนตรงเข้าเคาน์เตอร์ตั้งนานแล้ว.....
ในที่สุดก็เรียก...จนได้
ด้วยว่าเป็นเที่ยวที่ไปฮ่องกง แน่นอนเต็มไปด้วยพวกเจ๊ก จากลับประเทศ ระเบียบไม่ต้องพูดถึง ผมก็ยังไม่รุว่าภาษาจีนกลาง นี่ ระเบียบ มันเขียนยังไง
แม่เอ๊ย.....เบียดกันไปก็เบียดกันมา ทำราวกับว่า มึงไปถึงก่อนแล้วเครื่องบินจา take off ทันทีแหละ..

พอเข้างวงช้างไปได้ ขาก้าวเข้าเครื่องบิน พ่อคุณ ยังกะอยู่ในดงพาหุรัด...
เคยได้กลิ่นจั๊กกะแร้แขกมั๊ย....

งวดนี้ไม่ได้นั่งติดหน้าต่าง แต่ก็ไม่เป็นไร
แต่ๆๆๆ ต้องนั่งแยกกันกับพี่....
แต่นั่งแยกก็นั่งไม่ไกลหรอก..เพราะว่าจริงๆก็คั่นด้วยทางเดิน

ผมนั่งติดกับ น้าผกา...(คนที่รหัส E) แกก็ดูใจดีนะ ...

ตื่นเต้นครับ..เครื่องบินของ EK นี่ ใหญ่กว้างทีเดียว
แถมมีเกมส์ให้เล่นอีกต่างหาก เพลินดิ ตอนแรกใช้ไม่เป็นเว้ย..บ้านไม่มีนี่หว่า
น้าผกา แกก็สอนเลย มันต้องกดอย่างงี้ๆๆๆ อายเค้าชิบหายเลย

ตอนนี้บ่ายสองกว่าแล้ว ครับ...

ติดตามตอนที่ 4 ต่อไป

ขอแทรก....วันสงกรานต์

ปกติ ผมไม่ชอบน้ำอยู่แล้ว สงกรานต์นี่ก็ไม่เว้น
สิ่งเดียวที่จะปลอดภัยที่สุดคือ อยู่บ้าน
หรือถ้าจะออกไปไหนควรใช้รถยนต์ เพราะถ้าใช้ จยย. ก็เสร็จแน่

สงกรานต์ ตื่นมา ก็ตั้งหน้าตั้งตาขายหวยบนดิน งวดนี้บายดีกว่างวดก่อนมากเลยทีเดียว
สายหน่อย พ่อ ผมก็อุ้มพระในบ้านมาสรงน้ำ อยู่หน้าบ้าน
เราว่าเราปลอดภัยแล้วนา

ระหว่างที่สรงน้ำ
รถกระบะ มาเลยครับ
แล้วก็ ฉีดน้ำใส่ด้านหลัง
หันหลังมาดู ไอ้ห่_ ฝรั่งนี่หว่า

ก็เปียกจนได้

ย่ำแดนมังกร(2)

ขอโทษที่ทำให้รอนาน (มีคนรออ่านป่าวหว่า)

หลังจากที่เก็บกระเป๋า แล้วก็เตรียมออกเดินทางไป ฮ่องกงงวดนี้ ไปกับ ซีซั่น ฮอลิเดย์ทัวร์
จริงๆแล้ว เราซื้อทัวร์ผ่านทาง บริษัทที่ทัวร์โคราช แล้วเค้าก็เอาเราไปรวมกัน

เวลานัดที่สนามบิน 11 โมง แต่ไม่ใช่ว่าเห่อหรอกนะ แต่ไปถึงสนามบินดอนเมืองตั้งแต่ 9 โมงวันนั้นสนามบินโล่งมาก
สิ่งแรกที่ควรทำคือ ตรงดิ่งไปที่แลกสตางค์ ก่อนหน้านี้ไปแลกกับร้านทองมาแล้ว รู้สึกว่าจะถูกกว่าในสนามบิน หลายอยู่ แต่ไม่พอแลกอีก เบ็ดเสร็จ เกือบ 3 หมื่น แหนะ ตอนนั้นก็คิดว่า คงไม่ได้ซื้ออะไรมากหรอก สรุปแล้ว แลกเป็นดอลล่าร์สหรัฐ หยวน แล้วก็ดอลล่าร์ฮ่องกง

รอไปได้ซักพัก ห้องเริ่มหิว ไปซื้อ Burger King กินเลย เงินหายไป เกือบ 200 ขนาดสั่งชุดที่ประหยัดที่สุดแล้วนะ จากนั้น เราก็เริ่มเดินเตร่ ไปที่เคาน์เตอร์ 11 (พึ่งสังเกตว่า ดอนเมืองไม่มีเคาน์เตอร์ 13)ไปดูว่ามีใครมายัง ปรากฎว่ายังเลยแต่มีอาอึ้ม อาซิ่ม จูงหลานๆมาเพียบ พาหลานๆไปเที่ยว

คราวนี้เลยเดินต่อไปอาคาร 1 ไปกิน dairy queen โคนละ 1 เหรียญ คิดถึง โคนละ 10 บาทมาก น้ำตาแทบไหลพราก นี่กูอยู่เมืองไทยนะเนี่ย เดินดูนั่นดูนี่อยู่พักใหญ่ ได้เวลา 11 โมง แล้วอะ ก็เลยมาที่เคาน์เตอร์ 11 เจอครับ คนบานเลย เป็นเพื่อนร่วมทางของเราทั้งนั้นแหละ
และก็เจอ หัวหน้าทัวร์ชื่อ คุณเรืองสิทธิ์

พอเจอหัวหน้าทัวร์ปุ๊บ เราแสดงตัวปั๊บ เช็คชื่อเราเสร็จ ฝากกระเป๋าแล้ว เค้าก็บอกว่า ต่อไปจะเรียกพี่สองคนว่า เบอร์ 20 กับ 21 นะ อ้าว ไหงงั้นล่ะเฮีย มาติดเบอร์ให้ตรูซะงั้น เอาวะ เรียกให้ตลอดนะเฟ้ย

ก็ด้วยความเสือก ระหว่างที่ เฮียแก กับลูกน้อง กะลังสาละวน จัดการกับกระเป๋าใครต่อใคร ก็มี รายชื่อลูกทัวร์ วางอยู่ข้างตัวผม
ดูซิครับโอ้โห มีแก่สุด 74 จะไปทำไมวะ นี่ไปดิสนีย์แลนด์นะเฟ้ย ไม่ได้ไปสถานปฎิบัติธรรมพุทธคยา
รองลงมา 54 แก่ลงมาอีก 52 เริ่มถามตัวเอง นี่ซื้อมาถูกทัวร์ป่าววะ ไปดิสนีย์แน่นะ
เด็กสุด ไม่ถึง 10 ขวบ มีอยู่ 7 คน
รวมแล้วมีคนไป 24 คน

แบ่งออกเป็น

A.ครอบครัว ชายผู้สูงวัย 74 กับป้า วัย 54 ทรงเดียวกับเจ๊ระเบียบรัตน์ แล้วก็เด็ก 9 ขวบ 1 คน ทีแรก นึกว่าปู่พาหลานเที่ยว แต่เด็กเรียกคนแก่นั้นว่า พ่อ (อ่าว) เลย งง เลย

B. เป็นครอบครัว 5 สาว มาจากเพชรบูรณ์ สำรวจตอนแรก มีคนนึงอายุน้อยกว่าผมปีนึง เรียนจุฬา แต่หน้าไปไกลกว่าผมอีกง่ะ

C. ครอบครัวจาก ขอนแก่น พ่อแม่ ลูกชาย 2 คน

D. มาจาก ลาดยาว นครสวรรค์ สองอาอึ้ม กับ 1 เจ๊สุ่ย(ตอนแรกเรียก อาอี๊ แต่แกไม่ยอม)แล้วก็หลานๆอีก 4 คน

E. สองสามีภรรยา จากหาดใหญ่ สามีเป็นทหาร ภรรยา อยู่อเมริกา อายุ 40 กว่าแล้ว แต่ยังกะจะมาฮันนี่มูน

F. สองพี่น้องนี่แหละ

G. หัวหน้าทัวร์ เฮียเรืองสิทธิ์

F ทั้งสองคนนี่รีบร้อนมาก เพราะกระวนกระวายใจ เพราะอยากไปตะลุย Duty Free
เฮีย แกก็ช้าเหลือเกิน....ทำไรอะ เชคอิน นานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

พักยกกันหน่อย

ขออภัยจริงๆ ครับพี่น้องครับ
ด้วยอะไรหลายๆอย่าง
อย่างสอบปลายภาคและคอมพรีฯ
ทำให้ ขี้เกียจเขียนเรื่องไปเมืองจีน ทั้งที่จริงเป็นเรื่องที่น่าจะจดจำไปนานเสียด้วยซ้ำ
ไม่รุ้ว่าจะได้ไปอีกเมื่อไร ที่แน่ๆ ไม่ใช่ 2-3 วันนี้หรอกน่า

เค้าบอกว่า ก่อนพายุจะมา คลื่นลมมักสงบเสมอ ตอนนี้ก็เช่นกันแหละพี่น้อง
พี่แม้วเรา เว้นว้าก ไปแล้ว คำถามคือ แล้ว ส.ส. คนไหน จะกล้าก้าวขึ้นมาเป็นนายก
บางคนก็ว่าเป็น นายก นอมินี มีพี่แม้วชักใย
บางคนยังเชื่อว่า เค้าคนนี้จะมีอิสระบ้าง (คงเป็นเวลาขี้อะนะ)

แต่ยังไงเสียฝุ่นก็ตลบไปทั่วทุกมุ้ง....
ด้วยความที่เป็นสมาชิกพรรคไทยรักไทยคนหนึ่ง ก็อดเป็นห่วงพรรคไม่ได้ที่ต้องวุ่นวายหากแบ่งเค้กกันไม่ลงตัว



เมื่อครู่ไปอ่านบลอค คนอื่นมา ตกใจ
1. blog เค้าอัพบ่อย
2. เจอข่าวชวนแปลกใจ

อย่าได้หาคำตอบเลย
ผมก็ไม่อยากจะรู้ว่าข่าวนี้จริงเท็จแค่ไหน.........

เจอกันแน่ ย่ำแดนมังกร